Vissen in Griekenland

Nadat de wereld twee jaar lang bijna stil had gestaan vanwege Covid, gingen we eindelijk weer op vakantie naar zee.

Naar het eiland Rhodos. Ik hou er niet van de hele week alleen maar op het strand te liggen, maar deze keer gingen we maar 8 dagen, dus het moest min of meer een ontspannende vakantie worden. Maar het luieren aan zee moest wel een beetje spannender gemaakt worden, dus werden de hengels ook in de koffer gestouwd.

Verwacht van mij geen grote vangsten op volle zee. Ik viste vanaf de oever, vanaf de rotsen langs de kust en in verschillende poelen. Maar ook dat had zijn charme.

Ik probeerde vóór de reis iets te lezen over vissen in Griekenland, maar kon op internet niet veel vinden. Alleen dat je in het binnenland kunt vliegvissen, waar mensen vooral naartoe gaan om forel te vangen. Het merendeel van de Grieken en toeristen wil op zee harpoenvissen uitproberen. Je hebt geen speciale vergunning nodig om tot 60 meter uit de kust harpoenvissen te bedrijven, en dat is ook te merken: in sommige gebieden langs de kust is geen vis meer te bekennen. Ik hou niet zo van deze vismethode, maar ik begrijp het wel. Vissen is voor de lokale bevolking een manier om in hun levensonderhoud te voorzien; het is voor hen geen vangen-en-weer-laten-zwemmen-plezier zoals hier. Het knuffelen van de vis, met water begieten, vismatten en van dat soort zaken, daar doen ze absoluut niet aan. Vis = voedsel. En als ze met hun harpoen zeedieren of vissen raken die niet eetbaar zijn, gooien ze die gewoon terug in zee of op de kust tussen de rotsen. Daar worden ze door de natuur en andere dieren verder verwerkt.

Ik heb de kans gekregen om twee keer te gaan vissen met een lokale Griek, die net als wij ook vanaf de kant viste. Hij kwam pas om 10 uur 's ochtends aan, met de rugzak van zijn kleindochter, een telescoophengel en een grote dobber. Het was een aardige, oude Griekse man die ons gezelschap hield. Hoewel hij alleen Grieks sprak, probeerden we met hem te communiceren.

Toen hij zag dat we de gevangen vissen onthaakten en weer in het water loslieten, greep hij zijn hoofd vast en begon hij te lachen.

De volgende dag zag ik op dezelfde plaats aan de kust een visser met een harpoen het water in gaan. Na ongeveer een half uur kwam hij vlak bij ons uit het water tevoorschijn met een vis op zijn harpoen, en bood hij ons die vis aan voor de lunch. Wij weigerden het, ik had geen idee wat we ermee aan zouden moeten, omdat je als toerist toch op je hotelkamer hooguit een koelkast hebt. Hij moet gedacht hebben dat we wat eten probeerden te vangen. We legden hem uit dat we toeristen waren en dat we min of meer voor ons plezier aan het vissen waren. Ook hij begreep niet wat sportvissen was. Niettemin ging hij door met duiken en harpoeneren. Hij zwaaide alleen maar met zijn hand naar ons en lachte.

Het was interessant om te zien welke soorten vissen we met verschillende soorten aas vingen. Sommige vissoorten hielden vooral van Grieks brood en andere van mosselen. Na een paar uur vissen wist je hoe je welke vis kon vangen.

De meeste vis hebben we vlak bij ons hotel gevangen. Er was een plek niet ver daarvandaan die vol met rotsblokken lag, er waren in de zee ook dicht bij elkaar plekken met verschillende diepten.

Er waren veel interessante plaatsen langs de kust, maar ze waren moeilijk toegankelijk. Je zou ofwel moeten zwemmen, of gebruik maken van een boot.

Een integraal onderdeel van mijn uitrusting was een landingsnet van Fencl. Meer specifiek het model King, maat M, voor vliegvissen met een siliconen net. De afmetingen van dit net zijn ideaal voor in een koffer, het past werkelijk overal in.

En nu is het nog compacter, doordat de handgreep van het landingsnet losgeschroefd kan worden.

De kwaliteit is absoluut onverslaanbaar, want zelfs na een week gebruik in zout water ziet het net er nog steeds precies hetzelfde uit als toen ik het ontving.

Dus als je naar het buitenland gaat, waar je naast het rondhangen aan het water ook graag wilt vissen, raad ik je zeker aan om eens naar de Fencl landingsnetten te kijken.

Dankzij het vissen was de vakantie dit keer iets interessanter, al ga ik sindsdien wel veel voorzichtiger de zee in, omdat ik gezien heb wat voor zeemonsters je daar kunt tegenkomen. En als je niet direct zin hebt om te vissen, stop dan in ieder geval spullen om te snorkelen in je koffer. Er zullen zeker plekken in de omgeving van je bestemming zijn, waar de onderwaterwereld absoluut de moeite waard is.

Als je vragen hebt, kun je me schrijven. Ik wens jullie allemaal een prachtige zomer toe, vol vis en onvergetelijke ervaringen.

Jessica
Team Fencl